Stefan Ludwik Hahn (ur. 20.02.1921 w Poznaniu) w czasie II wojny był żołnierzem Służby Łączności AK. W 1949 ukończył Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej, gdzie rozpoczął działalność dydaktyczną i naukową, najpierw w Katedrze Urządzeń Radiotechnicznych, przekształconej następnie w Instytut Radioelektroniki. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na zagadnieniach teorii radiokomunikacji i układów radiotechnicznych, co zaowocowało powstaniem wielu nowatorskich stanowisk laboratoryjnych oraz doktoratem w 1958 r., a następnie habilitacją w 1962 r. Przez wiele lat Stefan Hahn był kierownikiem Zakładu Radiokomunikacji w Instytucie Radioelektroniki. Rozwój telekomunikacji, a szczególnie techniki cyfrowej, na przełomie lat 60-tych i 70-tych zrodził zapotrzebowanie na źródła częstotliwości wzorcowych. W tym czasie pod kierunkiem prof. Hahna opracowano zestaw wysokostabilnych wzorców kwarcowych, które zostały wykorzystane w Radiostacji Centralnej w Raszynie i w Konstantynowie. Od 1986 (wybrany na członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk) rozwinął prace badawcze w dziedzinie teorii sygnałów (w szczególności wielowymiarowych sygnałów zespolonych) (publikacje w Proceedings of the IEEE, IEEE Transactions on Signal Processing, IEEE Transactions on Instrumentation and Measurements, IEEE Transactions on Communications, Biuletynie PAN). W 1991 roku przeszedł na emeryturę, lecz nadal bardzo intensywnie i owocnie pracuje naukowo. Jest autorem ponad 130 publikacji (120 artykułów, 6 monografii, w tym dwie wydane w USA, oraz 4 podręczniki akademickie). Otrzymał 8 patentów, w tym 6 po 1986 roku. Był promotorem 23 przewodów doktorskich.
Aktywność naukowa prof. Hahna idzie w parze z aktywnością w życiu naukowym środowiska. Piastuje bądź piastował wiele godności, takich jak członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (od 1986), członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 1983); przewodniczący (1993-1996), wiceprzewodniczący (1987-1993) i członek (od 1996) Prezydium Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN, przewodniczący Komitetu Narodowego Union Radio-Scientifique Nationale (URSI) (1990-2012).
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski, Medalem Edukacji Narodowej (1991); jest laureatem nagród Ministerstwa Edukacji Narodowej, Nagród Państwowych (1964, 1972), Nagrody Indywidualnej Rektora Politechniki Warszawskiej I stopnia za osiągnięcie naukowe (1993) oraz Nagrody Premiera Rządu RP za wybitne osiągnięcia naukowe (1998).
Od 1960 prof. Hahn uczestniczył w pracach Polskiego Komitetu Narodowego URSI. Dzięki jego inicjatywie od 1975 r. co 3 lata są organizowane Krajowe Sympozja URSI. Stefan Hahn jest znaną w świecie osobistością w dziedzinie nauk radiowych. Uzyskał status Live Senior Member of Institute of Electrical and Electronics Engineers.
Prof. Hahn zawsze czynnie uprawiał sport, zdobył tytuł Mistrza Polski Nauczycieli Akademickich w tenisie. Przez wiele lat był opiekunem Akademickiego Związku Sportowego PW, został odznaczony złotą odznaką AZS (1969).
